تاثیر رنگ درموادغذائی 
هیچکس نمی تواند منکر تأثیر رنگ در زندگی انسان و حتی بسیاری از موجودات زنده شود !یک لحظه دنیای بدون رنگ را تصور کنید: گل،سبزه،آسمان،دریا همه و همه بی جلوه و خسته کننده می شوند. هرکدام از رنگها ما را به جلوه ای از طبیعت رهنمون می شوند. 
ما دقیقا همین احساس را در مورد خوراکیها نیز داریم. هر ماده غذایی به واسطه روانشناسی رنگها - تولید خود رنگی دارد که ممکن است در محیطهای مختلف تغییر کند ...

مثلا  رنگ قرمز گوشت که پس از پخت تغییر می کند و به رنگ قهوه ای نزدیک می شود. این تغییرات رنگی که در هر ماده خوراکی در اثر تغییرات شیمیایی محیط بوجود می آیند همیشه هم مطلوب نیستند. در فرهنگ ما یکی از هنرهای خانم خانه حفظ رنگ وعطر موادغذائی در هنگام پخت و حتی تشدید آنهاست، حالا به هر وسیله ممکن ! مثلا استفاده از جوش شیرین هنگام پخت نخود سبز جهت حفظ رنگ سبز نخود و تسریع در پروسه پخت آن. به راستی جوش شیرین چه تأثیری دارد؟ جوش شیرین یا همان بیکربنات سدیم بدلیل قلیائی کردن محیط پخت و ممانعت از تجزیه رنگ در محیط اسیدی باعث حفظ رنگ سبز طبیعی گیاه می شود و بانوی خانه بدون توجه به مضرات استفاده از بیکربنات سدیم چیزی را فدای چیز دیگری می کند، اما به انتخاب خود. در چنین جامعه ای نمی توان از تولید کنندگان انتظار داشت که تأثیر رنگها را در فرآورده های تولیدی خود نادیده بگیرند و محصولی هر چند سلامت، اما بدون رنگ یا فاقد رنگ واقعی و طبیعی را روانه بازار نمایند چرا که نه اشتها آور است و نه مشتری پسند و این در حالیست که تأثیررنگها برای کودکان که مصرف کننده اصلی تنقلات هستند بسیار پر اهمیت تر و جذاب تر است. فرض کنید یک لیوان شربت که تفاوتی با آب ندارد یا آب نبات بدون رنگی را تصور کنید که حس مکیدن یک قطعه شیشه را به انسان می دهد ویا پاستیل بدون رنگ که همانند یک قطعه سیلیکونی به نظر خواهد رسید. در اصل رنگهای متنوع در منظر چشم همانند یک مهمانی با شکوه به نظر می رسند و بسیار زیبا و جذاب هستند.
در دنیایی که دارو نیز برای احساس بهتر با افزودن رنگ و اسانس تهیه می شود نمی توان تولید کننده ماده غذایی را از مصرف رنگها به صرف تأکید بر سلامت غذا منع کرد، نمی توان تافته ای جدا بافته از کل دنیا بود زیرا مرزهای هیچ کشوری به روی محصولات تولیدی سایر جوامع بسته نیست و هیچکس در یک انتخاب آزاد، محصول خوش رنگ و جذاب را در مقابل محصولی بدون جذابیت های ظاهری رها نمی کند. مصرف کننده مواد غذایی قدرت درک وتشخیص داشته و خود بیش از هرکس به سلامتی خود و خانواده اش ارج می نهد. پس حق دارد بجای منع مصرف رنگها با بالا بردن سطح آگاهی از طریق درج اطلاعات صحیح بر روی بسته بندی او را در انتخاب سالمترین محصولات تولیدی موجود در بازار یاری کرده و اجازه انتخاب را از وی سلب نمائیم،کاری که در سایر کشورهای دنیا در حال اجرا است و به نظر منطقی هم می رسد. در اغلب کشورهای جهان همانند آمریکا، اروپا و حتی ویتنام تولید کنندگان می توانند از رنگهای طبیعی و یا سایر انواع رنگها به انتخاب خود در محصولات تولیدی استفاده کنند مشروط بر آنکه در صورت استفاده از رنگ شیمیائی، مضرات احتمالی آن را نیز بر روی بسته بندی درج نمایند. مثلا در صورت استفاده از رنگ تارترازین باید مضرات آن روی بسته بندی درج شود و در صورت جایگزینی این رنگ با مثلا بتا کاروتن یا تورمریک باید به محصول بها داد و آنرا در رقابت مثبت مورد تمجید قرار داد.
رنگ مواد غذائی ممکن است در اثر عواملی مانند فصل، تغییرات دما و فشار، شرایط اسیدی، ترکیبات موجود در آن، شرایط پخت یا هر عامل دیگری تغییر کند و به 4 دلیل نیاز است که به ماده غذایی تولیدی، رنگ اضافه شود این دلایل عبارتند از :
1)تشدید طعم 
2)تکمیل رنگ در طول مدت نگهداری
3)از دست رفتن رنگ طی فرآیند
4)یکنواختی بچ های محصول تولیدی
اگر بخواهیم رنگ و رنگدانه را تعریف کنیم باید بگوئیم اگر جسمی تمام نورهایی را که به آن می تابد بازتاب نماید به رنگ سفید و درصورتیکه تمام نورها را جذب کند به رنگ مشکی دیده می شود. اما در صورتیکه نورهای تابیده شده به جسم بصورت انتخابی جذب شوند جسم بصورت رنگی دیده می شود اما رنگدانه ها در واقع مواد رنگی هستند که عامل ایجاد رنگهای مختلف در اجزاء گیاهان و جانوران می شوند. مثل کلروفیل در گیاهان سبز و هموگلوبین در جانوران .
رنگهای موجود در بازار به سه دسته طبیعی، مشابه طبیعی و شیمیائی یا سنتتیک تقسیم می شوند:
رنگهای طبیعی:این رنگها مستقیما از گیاه به دست آمده و در طبیعت به وفور یافت می شوند مانند کاروتن در هویج یا آنتوسیانین در گوجه فرنگی.
رنگهای مشابه طبیعی:این رنگها دارای فرمول شیمیائی هستند که در طبیعت وجود دارد اما به دلیل اینکه استخراج رنگ از گیاه گران قیمت و مشکل می باشد در کارخانه فرموله می شود، مانند بتاکاروتن.
رنگهای شیمیائی یا سنتتیک : این رنگها در آزمایشگاه و بر پایه ترکیبات شیمیائی ساخته می شوند مانند کارموزین.
تقسیم بندی دیگری نیز برای رنگها از نظر قدرت حلالیت وجود دارد که از این منظر آنها به دو دسته محلول در آب و محلول در چربی تقسیم می شوند.
احساس مشتریان
رنگ یکی از مهمترین پارامترهائی است که مشتریان برای انتخاب محصول در نظر می گیرند و مصرف کنندگان، غذا یا نوشیدنی را بر حسب طعم تجربه شده انتخاب می کنند. کودکان که دارای احساسات قویتری نسبت به بزرگسالان هستند مواد رنگی و شیرین را دوست دارند و بسیار بیشتر از بزرگسالان به رنگ وابسته اند. 
مزایا ومعایب کار با رنگهای طبیعی
با توجه به اینکه رنگهای طبیعی در واقع عصاره گیاهان و یا بخشی از رنگدانه بدن جانوران هستند، دارای خواص و مزایای مصرف گیاهان بوده و می توانند بعنوان غذاهای عملگر functional food مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر آن می توانند با درج روی بسته بندی محصول بعنوان رقابت سالم و دلیلی برای سلامتی بیشتر محصول مطرح شوند .یادآوری می شود که رنگهای طبیعی آینده بهتر و مطمئن تری برای محصولات دارند. ادعای دیگری که در زمینه محصولات تولید شده با رنگهای طبیعی قوت می گیرد عبارت تولید محصول بدون ماده افزودنی و نگهدارنده است.
اولین و مهمترین عامل بازدارنده در استفاده از رنگهای طبیعی، قیمت بسیار بالای آنها به دلیل استخراج رنگ از رنگدانه گیاه است (مثلا برای تولید 1کیلو گرم رنگ کاروتن 100کیلوگرم هویج لازم است) قیمت بالای تعرفه ورود کالا به کشور، میزان بالای مصرف این رنگها نسبت به رنگهای سنتتیک، تغییر رنگ در اثر تغییرات محیط( مثلا رنگ چغندر کاملا محلول در آب بوده و نسبت به محیطهای اسیدی واکنش نشان داده و بد رنگ می شود) از دلایل دیگر عدم استفاده از رنگ های طبیعی است.
همچنین بدلیل اینکه رنگهای طبیعی در اصل عصاره میوه ها هستند دارای طعم بوده ودر دزهای بالا ی مصرف طعم نامناسبی در محصول ایجاد می نمایند(بعنوان مثال طعمی که رنگ چغندر در محصولی با طعم توت فرنگی از خود باقی می گذارد بسیار زننده بوده و مشتری پسندی محصول به کلی از بین می رود.)
با توجه به تحقیقات جدیدی که در دانشگاه های معتبر جهانی از جمله دانشگاه southampton انجام شده، 6 رنگ سنتتیک باعث بروز علائم بیش فعالی در بعضی از کودکان شده و کشورهای اروپائی موظف شده اند در صورت شده اند در صورت استفاده از این 6 رنگ عبارت:«در صورت مشاهده علائم بیش فعالی در کودکان3تا7 سال از مصرف این فرآورده خودداری شود.» را روی محصول تولیدی درج نمایند. همین امر باعث شده که خانواده ها بدنبال یافتن محصولاتی با رنگهای طبیعی یا مشابه طبیعی حتی با قیمت بالاتر باشند و تولید کنندگان بزرگ جهانی نظیر m&m و نستله هم متعهد شده اند که تولیدات خود را با رنگهای طبیعی به بازار عرضه نمایند.
این اطلاع رسانی و حق انتخاب به مصرف کننده، خود، منجر به حذف محصولات بی کیفیت یا نامناسب و جایگزینی محصولات سالمتر حتی با قیمت بالاتر شده و باعث ایجاد یک رقابت سالم و بالابردن سطح آگاهی عمومی در جامعه خواهد شد.

نگاهی به جایگاه رنگ در ادیان

رنگ‌ها در گذشته بیانگر نیروهای خیر و شر بودند، گاه تداعی‌کننده ابلیس و پلیدی و ناپاکی و گاه نشانه تقدس و پاکی و خیر بودند. همچنین رنگها در ترکیب با فرم‌های مختلف برای نگهداری بشر از نیروهای شر مورد استفاده قرار می‌گرفتند
اگر چه ادیان رنگ خاصی ندارند، اما به تبعیت از مختصات خاص اجتماعی، فرهنگی و جغرافیایی گاه رنگ خاصی به آنها نسبت داده شده است. نسبت دادن یک رنگ به دین و مذهبی خاص از بسترهای مختلفی سرچشمه می‌گیرد. پیچیدگی‌های فراوان اندیشه بشری و حیات اجتماعی، شناخت این بسترها را گاه بسیار مشکل می‌کند...

تقدس رنگ زرد در میان بودایی‌ها، قرمز در میان هندوها
و نیز سبز زمردین در میان مسیحیان و فیروزه‌ای و سبز در میان مسلمانان (و ایرانیان) نشان دهنده تفاوت جایگاه رنگ‌ها در میان تمدن‌های بشری است و موید این نکته است که هر رنگ با توجه به بینش و جهان بینی اقلیم و جغرافیا و آیین و مذهب در هر منطقه ای دارای تفاوت است.
در منظر نگاه اسلامی و عرفانی، رنگ‌ها منزلت خاصی دارند و هر یک از آنها به منزله نماد یکی از مراحل تعالی و رسیدن به حق تعالی تلقی می‌شوند. به طور مثال در تاویل‌های مختلف عارفانه در عالم تصوف و عرفان از جمله هفت اندام لطیف انسان علاالدوله سمنانی تقسیم‌بندی زیر را شاهدیم:
1- جسم لطیف یا آدم هستی به رنگ سیاه یا خاکستری
2- رده جان حیاتی یا نوح (ع)، آبی رنگ
3- رده دل یا ابراهیم (ع)، سرخ
4- رده ابرآگاهی یا موسی (ع)، سفید
5- رده روح یا داود (ع)، زرد
6- رده سر یا عیسی (ع)، سیاه
7- رده مرکز خدایی یا محمد (ع)، واپسین رده نور سبز درخشان
به طور کلی رنگ‌ها در ادیان مختلف دارای مفهوم و معنای خاصی هستند که به طور اجمالی به آنها می پردازیم:
سفید
در تحلیل رنگ سفید، معصومیت غیر قابل لمس و درک نشدنی را می‌توان عنوان کرد. سفید عدم تمایز و کمال متعالی، سادگی، نور خورشید، هوا، تنویر، پاکی و معصومیت و نشان قدوسیت است. امروزه لباس سفید نشانی از شادکامی است و اغلب لباس نوعروسان، سفید است.
هندی‌ها در مراسم عزا سفید بر تن می‌کنندکه نشانه مشایعت متوفی به بهشت و رسیدن به کمال است.
سفید به همراه قرمز به معنی مرگ است. در فرهنگ‌های گوناگون رنگ سفید را به معانی ذیل به کار می‌برند. در مذهب بودا نشانه‌ای از تسلط بر نفس، نجات، تارای سفید‌پوش قلمداد می‌شود.
در مسیحیت نماد روح مطهر، شادی، پاکی، بکارت و در یونان باستان نمادی از سوگواری، عشق، زندگی و مرگ است.
رنگ برگزیده و انتخاب اول اسلام، رنگ سفید است که امام باقر(ع) مى‏فرماید: «هیچ لباسى بهتر از لباس سفید نیست». (بحارالانوار، ج 78، ص 330؛ رى‏شهرى، میزان‏الحکمه، ج 8، ص 472)
قرمز
رنگی است متجاوز، که در تمدن‌های بدوی بسیار عمومیت دارد. زیرا با خشم، غضب، کشمکش و خطر رابطه نزدیکی دارد. در میان هندیان رنگ قرمز دارای جایگاه ویژه‌ای است و رنگی مقدس به شمار می‌آید. آنان پیشانی گاوها را با رنگ قرمز رنگ آمیزی می‌کنند و نو‌عروس را با رنگ قرمز از دیگران متمایز می‌نمایند. رنگ قرمز برای دفع چشم زخم هم در میان آنها استفاده می‌شود.
در دین یهود قرمز بیشتر نشانه گناهان شهوانی است. پیتر بروگل نیز در نقاشی‌های خود این رنگ را نشانه گناه می‌دانست. مسیحیان قرمز را سمبلی از شهیدان می‌دانند. در ژاپن این رنگ نماد خوشبختی و سعادت است. مصریان این رنگ را محافظ آتش می‌دانستند.
در ایران نیز لباس عروسان بلوچی به این رنگ است. در مراسم آیینی عاشورا نیز قرمز نماد شهادت است. در ایران نشانه آتش و لباس پیروان بابک خرم دین است. لاله سرخ رنگ نیز نمادی از شهادت در فرهنگ ایرانی - اسلامی ماست.
سهروردی وقتی از عقل سرخ بحث می‌کند، یعنی عقلی که در انسان وجود دارد. عقل انسان بر حسب ذات، سفید و نورانی است، اما فقدان آن تاریکخانه و ظلمت است. پس عقل سفید و شفاف و ذاتا نورانی وقتی در این ظلمت قرار بگیرد، سرخ می‌شود. پس عقل سرخ یعنی عقل آدمی.
زرد
رنگ زرد روی هم رفته از رنگ‌های نورانی است. این رنگ کنایه‌ای از خورشید، رنگ ابدیت و جاودانگی است. «در قرن دهم در فرانسه، درب خانه جنایتکاران را با این رنگ مشخص می‌‌کردند؛ به نوعی رنگ خیانت است.»
در یونان باستان الهه‌ها و دوشیزگان را با رنگ زرد زعفرانی به تصویر می‌کشیدند. در قرون وسطی رنگ زرد کمرنگ نشان خیانت بود و نقاشی یهودای خائن را با رنگ زرد نشان می‌دادند. در چین و تمدن مسیحی غرب و تا حدی ایران، این رنگ سمبل تقدس است و معمولا هاله دور سر مقدسین با رنگ زرد نشان داده می‌شود.
آبی
آبی رنگ خرد است. فراست و کشف و شهود را به همراه دارد. بصیرت و اشراق و اندیشه را معنا می‌کند. آبی رنگی درونی است که در انسان حالتی ماورایی ایجاد می‌کند.
یونانیان رنگ آبی را نمادی از ظلمت می‌دانستند. در کلیسا غالبا آبی به عنوان نشانه‌ای از شکوفایی، تواضع و اعتقاد استفاده می‌شود. در اندیشه مسیحی رنگ آبی نمادی از ملکوت، حقیقت ملکوتی، ابدیت، ایمان و رنگ مریم عذراست.
آبی در تفکر ایرانی نماد پاکی و معنویت است. در معماری مساجد اسلامی، رنگ آبی و فیروزه‌ای بسیار به کار رفته است.
سیاه
بیشتر به عنوان نمادی از بدی به کار گرفته می‌شود. تاریکی آغازین، خلا، شر، ظلمت بزرگ، یاس، ویرانی، تباهی، اندوه، متانت، وقار و سنگینی؛ سیاه به معنی سخت سنگدل و غیر‌‌‌عقلانی نیز هست.
در نوع پوشش شاید بیانگر افسردگی، یاس و ناراحتی و سوگواری هم تلقی شود. اما مفاهیم اجتماعی همواره در گذر تاریخ دستخوش تغییر و تحول بوده‌است. به طور مثال در هنر یونان که اصل آن بر پایه طبیعت‌گرایی و عقل پایه‌ریزی شده است، به پیکره‌هایی بر روی سفالینه‌ها بر می‌خوریم که تمام پیکره‌ها یکدست سیاه هستند و با خطوط سفید از هم
جدا شده‌اند. در این پیکره‌ها، تا حدودی نوعی تعادل و تقارن به چشم می‌خورد و بیشتر موید ارجح بودن خرد نسبت به احساس است.
در ایران مشایخ صوفیه در پوشیدن یا نپوشیدن جامه‌ها و خرقه‌های سیاه متفق‌القول نبودند، زیرا پیامبر (ص) رنگ سیاه را جز در مورد عمامه و کفش و عبا مکروه می‌دانستند و در احرام و کفن آن را جایز نمی‌شمردند. از سوی دیگر رنگ سیاه شعار رسمی خلفای بنی‌‌عباس بوده است. بنابر این، لباس رسمی آنها نیز سیاه بوده است. اینان کلاهی نوک تیز و قبایی هر دو سیاه بر تن می‌پوشیدند، به همین دلیل آنها را سیاه‌جامگان می‌نامیدند. رعایای آل‌عباس نیز سیاه‌پوش بودند. زنان این دوره از حجابی که سرتاسر بدن را می‌‌پوشاند و معمولا سیاه بود استفاده می‌کردند.
در تصوف رنگ سیاه را اغلب رنگ شیطانی و سیاه بختی و در مرتبه پایینی می‌دانند، ولی تعدادی نیز آن را رنگ تکامل یا به عبارتی بالاترین رنگ می‌دانند. بدین معنا که انتخاب رنگ سیاه یعنی گذشتن از عالم مادیت و از این منظر، رنگ سیاه در صدر رنگ‌ها قرار می‌گیرد.
رنگ سبز در قرآن کریم
اگر رنگ زرد و آبی را به هم بیامیزیم رنگ سبز به دست می‌آید. رنگ سبز درمیان طیف‌های رنگی‌، رنگ وسط و متعادل است نه مانند زرد اثر محرک و هیجان‌آور دارد و نه مانند آبی، مسکن و غیر فعال است. رنگ سبز از ثبات عقیده و خودشناسی حکایت می‌کند.
سبز رنگ آرامش و روستا و رنگ درختان و چمنزار است و سبز روشن، بهار و باروری را تداعی می‌کند. سبز، رنگ آرامش همراه با تفکر است بر خلاف رنگ آبی که رنگ آرامش صرف است. رفتن به پهنه طبیعت قرار گرفتن، تحت تأثیر این رنگ شگرف است.
اگر رنگ زرد را نماد خرد و دانش و رنگ آبی را نماد معنویت و ایمان بدانیم،سبز مظهر عقل و ایمان و رنگ تعالی و کمال است. سبز نماد ایمان و کمال و رنگی بهشتی است و از آنجا که در سبز ایمان و اطمینان مشهود است، نزد مسلمانان رنگ مقدس محسوب شده و مردم این رنگ و پیامبر اکرم‌(ص‌) و اهل بیت طاهرین و اولادشان را به هم مرتبط می‌کنند.
مهم‌ترین جلوه رنگ سبز که به خاطر آن نزد ادیان جایگاه خاصی دارد این است که سبز، نماد حیات و فناناپذیری و جاودانگی است.  قرآن کریم به این رنگ متعادل عنایت ویژه‌ای دارد. در آیاتی به سبزی گیاهان و روئیدنی‌های سطح زمین اشاره شده و این مسئله آیتی برای اهل ایمان دانسته شده است.
ألم‌تر أن اللّه أنزل من السماء ماء فتصبح الأرض مخضرة إنّ اللّه لطیف خبیر؛(حج،22‌/ 63) آیا ندیدی خداوند از آسمان آبی فرستاد و زمین بر اثر آن سر سبز و خرم گردید همانا خداوند لطیف و آگاه است.
گیاهان منافع و خواص بسیاری برای زندگی انسان و حیوانات دارند،اما اغلب از تأثیر رنگ آنها بر زندگی‌مان غافل هستیم. قسمت مهمی از سطح کره خاکی ما را جنگل‌ها، مراتع،کشتزارها، مزارع‌، چمنزارها و باغ‌ها تشکیل می‌دهند که همگی به رنگ سبز هستند. این رنگ اثر شگفتی در آرامش روان انسان و حیوانات دارد. پیامبر اکرم‌(ص‌) می‌فرماید:«سه چیز غم و اندوه را می‌زداید، نگریستن به آب، سبزه و روی نیکو.»
رنگ سبز در فرهنگ قرآن کریم، رنگ بهشتی است. سبزی لباس‌ها و فرش‌های بهشتی از دیگر مواردی است که قرآن کریم ذکر می‌کند.
…ویلبسون ثیابا خضرا من سندس و استبرق…؛(کهف،18‌/ 31) ولباس‌های فاخر به رنگ سبز از حریر نازک و ضخیم در بر می‌کنند. متکین علی رفرف خضر و عبقری حسان؛(رحمن،55/76) این در حالی است که بهشتیان بر تخت‌هایی تکیه زده‌اند که با بهترین و زیباترین پارچه‌های سبز پوشیده شده است.
رنگ سبز نماد حیات و جاودانگی ایمان و کمال است و این مسئله در بهشت به اوج خود می‌رسد.در سوره مبارکه رحمن کوچکترین آیه قرآن(آیه 64) «مدهامتان» به معنای دو برگ سبز است که از ویژگی‌های بهشت عنوان شده است.علامه طباطبایی(ره‌) درباره این آیه می‌فرماید: الادهیام من الدهمه به معنای شدت رنگ سبز است به صورتی که به سیاهی می‌زند و آن اوج طراوت و شادمانی است. شاید بتوان رنگ یشمی را مطابق آن دانست.
رنگ سبز در داستان سنبله‌های سبز حضرت یوسف(ع‌) و خواب ملک آمده است که نماد برکت و فراوانی است ،در کتاب‌های تعبیر خواب رنگ‌ها جایگاه خاصی دارند و هرکدام نمادی برای یک تأویل خارجی هستند.

تنفر از رنگها نشانه ی چیست؟